تأثیر تمرین هوازی منظم و مصرف مکمل امگا-۳ بر sicam-۱ و سطوح لیپوپروتئین سرم در زنان سالمند چاق

سابقه و هدف: خطر ابتلا به بیماری های قلبی- عروقی، معمولاً با اندازه گیری نیمرخ لیپیدی برآورد می گردد. اما در بعضی افراد دارای نیمرخ لیپیدی طبیعی نیز بیماری های قلبی- عروقی دیده می شود. لذا محققان در پی یافتن شاخص های التهابی حساس تری از قبیل مولکول چسبان بین سلولی (sicam-1) هستند. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرین هوازی منظم و مصرف مکمل امگا-3 بر sicam-1 و نیمرخ لیپیدی زنان سالمند چاق بود. مواد و روشها: در یک مطالعه دو سویه کور، 40 زن چاق (30 bmi≥) 55 تا 65 ساله به صورت نمونه ی در دسترس، انتخاب و به طور تصادفی در 4 گروه 10 نفری ورزش ـ دارونما، ورزش ـ مکمل، مکمل و دارونما قرار گرفتند. برنامه تمرینی شامل تمرینات هوازی با شدت 45 تا 50 ضربان قلب بیشینه بیشینه به مدت 8 هفته، 40 دقیقه و 3 جلسه در هفته بود. آزمودنی های گروه مصرف مکمل روزانه 2080 میلی گرم امگا-3 و دارونما نیز از شبه داروی محلول دکستروز 02/0استفاده نمودند. نمونه های خونی قبل از شروع دوره در وضعیت ناشتا و 48 ساعت پس از اتمام تمرینات جمع آوری شد. یافتهها: ورزش، مکمل و ترکیب ورزش ـ مکمل به شکل معنی داری میزان sicam-1 سرم و tg را کاهش داد (05/0p< ) و hdl در همه گروه ها (به جز گروه دارونما) افزایش یافت. از سوی دیگر اثر ورزش و اثر متقابل ورزش ـ مکمل بر کاهش ldl-c معنی دار بود در حالی که تنها ورزش بر کاهش کلسترول اثر معنی دار داشت (05/0p<). نتیجه گیری: تمرین هوازی منظم به همراه مصرف مکمل امگا-3 دو عامل تعدیل کننده و اثرگذار بر کاهش sicam-1 و چربی های خون بوده و در نتیجه باعث بهبود وضعیت سلامتی زنان سالمند چاق می شود. واژگان کلیدی: sicam-1 ، بیماری قلبی- عروقی، اسید چرب امگا-3، زنان سالمند